Rouwzorg

 

regio rouwzorgAfscheid nemen, rouwen doe je niet alleen....

En toch... soms heb je het gevoel dat geen mens het echt begrijpt, dat je jezelf kwijt bent; dat je te moe bent om alles nog te dragen.

Dan is het goed om met anderen te praten; die dit ook doormaken; die je niet vreemd vinden; aan wie je niet alles moet uitleggen; die het echt begrijpen.
Het geeft je het gevoel niet alleen te zijn.

Want rouwen hoef je niet alleen te doen....
Praten met lotgenoten, delen van pijn en verdriet, moed vinden bij elkaar....

Dit kan in de rouwgroep die de rooms-katholieke parochie samen met de gemeenten van de protestantse kerken elk jaar organiseren.

In acht bijeenkomsten luisteren mensen naar elkaars verhaal en wisselen samen ervaringen uit onder de deskundige begeleiding van het rouwzorgteam. De groepen tellen niet meer dan tien personen. Om elkaar beter te leren kennen en om het vertrouwen te laten groeien binnen de groep, is het nodig om alle acht bijeenkomsten te volgen.

Elk najaar starten er twee rouwgroepen:

  • één avondgroep van 19.30 tot ± 22.00 uur
  • één middaggroep van 14.00 tot ± 16.00 uur.

In het voorjaar start een avondgroep voor ouders van een overleden kind van 19.30 tot ± 22.00 uur.

Dit najaar worden door Rouwzorg Regio 0114 weer rouwgroepen georganiseerd.

De eerste rouwgroep komt op 8 maandagmiddagen samen van 14.00 uur tot ongeveer 16.00 uur en start op maandagmiddagen 11 november. De data zijn: 11 – 18 – 25  november, 2 – 9 – 16 december 2024 , 6 - 13 januari 2025.

De tweede rouwgroep ziet elkaar op 8 dinsdagavonden van 19.30 uur tot ongeveer 22 uur en start op dinsdag 12 november. De data zijn: 12 – 19 – 26  november, 3 – 10 – 17 december 2024, 7 – 14 januari 2025.

Vanaf maandag 10 februari 2025 start er een aparte groep voor ouders van een overleden kind (ook tijdens of na de zwangerschap) op 8 maandagavonden. De data zijn: 10 – 17 – 24 februari, 3 – 10 – 17 – 24 – 31 maart 2025.

Alle bijeenkomsten vinden plaats in het zaaltje naast de H. Henricuskerk, 's Gravenstraat 169 te Clinge.

Heeft u zelf iemand verloren of kent u iemand die steun zou kunnen hebben aan de rouwgroep, dan kunt u, ongeacht levensovertuiging, contact opnemen. Deelname is gratis.

Het thema voor 2023-2024 is  'Op het ritme van je hart...'

De werkwijze

In 2000 is in de regio 0114 in Oost Zeeuws-Vlaanderen een initiatief rouwzorg gestart vanuit r.-k. parochie in samenwerking met de Protestantse kerken. De bedoeling is begeleiding te organiseren na het overlijden van een betekenisvol iemand.
Sinds 2001 kwamen 311 rouwenden samen in 50 groepen.
Er is gekozen voor het werken in gespreksgroepen, die begeleid worden door het rouwzorgteam. Dit team (met landelijk certificaat: rouw- en verliesbegeleiding) bestaat uit drie personen: een pastor als beroepskracht en op vrijwillige basis: ervaringsdeskundige en een ervaringsdeskundige maatschappelijk werkster. Zij vormen de dagelijkse leiding. Zij organiseren de activiteiten van de rouwzorg en ondersteunen de stuurgroep.

De stuurgroep bestaat uit contactpersonen van elke parochiekern / protestantse gemeente uit de regio. Deze verantwoordelijken nodigen mensen uit voor de rouwgroepen, hebben ter plekke aandacht voor rouwenden en fungeren als tussenpersonen en ondersteuning voor het rouwzorgteam. 

Alle rouwenden zijn dan ook welkom, ongeacht hun levensovertuiging.

Hoe zitten die avonden in elkaar?

Elk najaar worden twee groepen gevormd van jongere en/of oudere mensen met partnerverlies of verlies van een andere dierbare (broer, zus, ouder, vriend, vriendin). Er is een middag- en een avondgroep. In het voorjaar start een groep ouders, die een kind hebben verloren (ook tijdens de zwangerschap). Wie deelneemt, engageert zich voor acht opeenvolgende bijeenkomsten. Tijdens die middagen/avonden wordt gepraat over wat verlies met een mens doet: de gevoelens, de herinneringen, de vragen rond zingeving en hoe de draad weer oppakken. De rouwbegeleiding werkt zowel op het vlak van gevoelens als op de manier van denken over rouw.
Rouwenden zijn kwetsbaar en hebben vaak moeite, om weer positief te gaan denken.

Elke avond/middag begint met een kort herdenkingsmoment en een gedicht, dat het gesprek opent. De avond/middag wordt afgesloten met een opdracht om zich voor te bereiden op de volgende bijeenkomst. Dit kan helpend zijn voor de groei in zelfkennis en veerkracht. Het proces van groepsvorming is heel belangrijk voor de deelnemers. In de groep groeit dan ook vertrouwen en vriendschap.

Vanuit de vraag van mensen, die rouwgroepen hebben gevolgd, worden er ook vormingsactiviteiten georganiseerd. Een aantal avonden staan open voor een breder publiek en een aantal avonden zijn enkel bedoeld als nazorg.

Nazorg- en nevenactiviteiten Rouwzorg 2022-2023

 

Avonden opengesteld voor breder publiek:

22 oktober 2024 lezing door Marinus van den Berg, toonaangevend rouwdeskundige, schrijver en boeiend spreker

Thema:
''Rouw is als... een prop papier, je kunt het glad strijken maar de kreukels blijven'

 In de Truffinozaal van hetWZC Blaauwe Hoeve
te Hulst om 20.00 uur
18 maart 2025  lezing door Ilja Verstraten, ervaringsdeskundige afscheidsfotografe, was Zeeuws aanspreekpunt voor Broederziel

Thema:
''Rouw is als... tranen tussen je boterham.'

 In de Truffinozaal van hetWZC Blaauwe Hoeve
te Hulst om 20.00 uur

 

Nazorg bedoeld enkel voor alle mensen die een rouwgroep hebben gevolgd:

24 mei 2025  Uitwaaitocht Thema: 'Rouw is als... een jas die je niet kunt uittrekken.'
parochiezaaltje naast de r,-k.
kerk H. Henricus in Clinge om 14.00 uur

Meer informatie

Heeft u vragen over zorg en welzijn, dan kunt u contact opnemen met Hulst voor elkaar. Met vragen over werk en inkomen kunt u terecht bij de Gemeente Hulst of in de nieuwe gemeentegids.

Wilt u meer weten over rouwzorg, dan kunt u contact opnemen met een van de leden van het rouwzorgteam:



Het hart vergeet niet… 22 Jaar Rouwzorg Regio 0114

We zijn als team dankbaar voor de mooie woorden, de erkenning en de warme aanwezigheid van zovelen op 4 oktober. Een avond om te danken en samen stil te staan bij wat er in een mensenleven toe doet. Dank zeggen we ook aan wie meewerkten aan onze avond en aan Marinus van den Berg voor zijn ‘uitgestelde aubade'. Enkele reacties:

  • In een groot hart passen heel wat mensen die er even willen schuilen. Voor al jullie goede zorgen, voor jullie steun en kracht willen wij jullie nog eens bedanken.
  • Mooie, fijne, zinvolle avond… heb genoten ondanks de soms moeilijke herinneringen die natuurlijk naar boven borrelden… een avond die ontzettend veel rust gaf.
  • Een inspirerende, speciale avond: wat zat het goed in elkaar, wat was het gepast, wat zijn jullie warm en liefdevol naar de mensen toe…
  • Vanavond was zeer de moeite waard! Mooie teksten, verhalen en muziek die er naadloos bij aansloot. Bijzonder sfeervol, met een feestelijk tintje! Dank dat ik erbij mocht zijn.
  • Ik heb bewondering voor jullie. Wat hebben jullie veel gedaan in al die jaren om mensen die een verlies meemaken steun te geven om verder te kunnen. Onze wens is dat jullie dit nog lang mogen doen. Een welgemeend schouderklopje voor jullie allen.
  • We komen graag naar de lezingen. Meer te weten komen wat ‘rouwen' met een mens doet, sterkt ons in ons dagelijks leven. Iedere keer horen we iets nieuws waar we mee aan de slag kunnen. Dank daarvoor! Jullie verzorgen dit al 22 jaar en wij hopen dat daar nog vele jaren bij mogen komen. En vanavond was het nóg mooier!
  • Een stijlvolle avond met mooie teksten en verhalen van Ad, – wat kan die man vertellen! -, muziek die er echt bij paste en toespraken van de burgemeester en Kees van Geloof, die spraken vanuit levenservaring.
  • Een prachtige avond, tot in de puntjes verzorgd, tot in de kleinste details. Ik was erg onder de indruk van de woorden van Kees van Geloof.
  • Het werd een inhoudsvolle en gedenkwaardige avond, die iedereen met een positief gevoel zal heugen. Mijn complimenten voor de voorbereiding, de uitwerking en de invulling!rouwzorg 22jarig jubileum hart

Een uitgestelde aubade door Marinus van den Berg:

2020 werd 2022

Dank voor al die avonden in volle zalen, iedereen welkom met koffie en thee
Dank voor al die dagen van samenkomen met kleine groepen en om te overleggen
Dank voor al die aandacht tussendoor met kaartjes, telefoontjes, e-mails
Om nog eens te vragen: “En hoe is ‘t nu?” Jullie wisten hoe zwaar het kan zijn al dat gemis en al die vragen
Jullie luisterden naar de pijn, de waaroms, de gevoelens van schuld, de eenzaamheid
Dankzij jullie vonden velen hun weg,
dank aan alle pastores die ondersteunden,
dank voor Rouwzorg Regio 0114.

.Klik hier voor de film, die die avond is gemaakt

Hart onder de riem

Straks is het Pasen… licht in het donker… dan willen we elkaar nabij zijn… maar kan dat wel ‘op afstand elkaar nabij’ … ? Ja, wij geloven dat het kan! In het delen van wat hoop geeft als:

  • het gedicht ‘Pasen gebeurt’ van Marinus van den Berg.
  • het verhaal ‘Door de regen rennen’ van Claire Van den Abbeele
  • het verwijzen naar 3 filmpjes waarin 3 experts hoop geven in rouw op youtube.com/planttroost ferm (initiatief van vereniging Ferm.be):
  1. van Manu Keirse        youtube.com/watch?v=D4uJyQkiKes
  2. van Dirk De Wachter  youtube.com/watch?v=3pTle8HLz96
  3. van An Hooghe          youtube.com/watch?v=lqZhF42XUv0

We hopen dat deze boodschap troost mag geven. Want als ‘Pasen gebeurt’… ‘komen we er samen doorheen’…

team Rouwzorg Regio 0114

Door de regen rennen

Een klein lief meisje stond onder een luifel. Ze had boodschappen gedaan in de supermarkt met haar mama. Ze zal ongeveer zes jaar oud geweest zijn … Het stortregende buiten. Je weet wel, dat soort regen dat goten en afvoerputjes doet overstromen… We stonden allemaal onder de luifel aan de ingang van die supermarkt. We wachtten, sommigen geduldig, anderen geïrriteerd, omdat de natuur hun haastige dag in de war had gegooid. Ik ben altijd wat dromerig als het regent…

Haar stem klonk zo mooi toen ze zei : “Mama, laten we door de regen gaan rennen”. “Wat? ” vroeg de mama. “Laten we door de regen gaan rennen”, herhaalde ze. “Nee lieverd, we wachten tot het wat minder wordt” antwoordde de mama.

Het kind wachtte een minuutje en herhaalde : “Mam, laten we door de regen gaan rennen”. “We worden doornat als we dat doen”, zei de mama. “Nee, dat zullen we niet, mama. Dat is niet wat je zei vanmorgen”, zei het meisje terwijl ze aan haar mama’s arm trok. “Vanmorgen? Wanneer zei ik dat we door de regen konden rennen en niet nat worden?” Het meisje zei kalm : “Weet je dat niet meer? toen je met papa praatte over zijn kanker, toen zei je : als we hier samen doorheen geraken, komen we door alles heen!”

Iedereen was opeens muisstil. Er was niets anders te horen dan de regen. De mama dacht even na over wat ze zou antwoorden. Sommigen zouden zelfs negeren wat het kind zei. Maar dit was een moment van onschuldig vertrouwen, van geloof en hoop in het leven.

“Lieverd, je hebt gelijk. Laten we door de regen rennen. Als het zo moet zijn dat men ons vanuit hierboven nat laat worden, dan hebben we misschien wel een wasbeurt nodig”. Daar gingen ze. We stonden allemaal te kijken en te lachen toen ze tussen de auto’s door sprongen en jawel, door de plassen. Ze hielden hun boodschappentassen boven hun hoofd voor het geval dat… Ze werden doornat.

Maar ze werden gevolgd door enkele anderen die schreeuwden en lachten als kinderen, onderweg naar hun auto. En ja, ik ook. Ik rende en werd nat. Ik had ook een wasbeurt nodig …

Een mooi verhaal van Claire Van den Abbeele met een boodschap… “We komen er samen doorheen!”

Eigenlijk zouden we elke dag tijd moeten maken om herinneringen te maken want herinneringen kan niemand je afpakken. Zo laten mensen een spoor achter in elkaars hart…

team Rouwzorg Regio 0114


tekst vanwege Rouwzorg Regio 0114

 

In deze tijd van ‘afstand houden’
zoeken we naar woorden en gebaren
van warmte en verbondenheid
woorden die spreken van hoop…
van méér dan overleven alleen…
woorden die raken…
die aanraken… die je stil maken
om dichterbij jezelf te komen…
dichterbij hen die we zo missen…
dichtbij de kern, bij waar het op aankomt
Licht in het donker…
warmte die van binnen komt…

De stilte zegt genoeg

In die stilte mag je huilen…
je mag er schreeuwen als een kind…
maar je kunt er ook in schuilen
totdat jij de weg weer vindt.
In de stilte mag je zwijgen…
en met lege handen staan…
(uit ‘Bij het graf van mijn moeder’)

Theo van Teijlingen – 8 liedjes op www.defigurant.nl

Wie kijkt naar mij om

Wie hoort hem, wie hoort haar ?                                     
als het stil wordt
en leeg vanbinnen …
als je vluchten wil
maar thuis moet blijven…
als alles kapot gaat
nu hij er niet meer is …
Wie kijkt naar haar om ?

Wie voelt mijn lege buik…
het gemis ?
Wie loopt met me mee
als ik hem zoek ?
Wie ziet de paniek in zijn ogen
als zijn kind niet beter wordt ?
Wie kijkt naar mij om ?

Hij ziet naar mij om…
als de buurvrouw even langskomt
als een collega een berichtje stuurt :
‘ik denk aan jou…’
als hij luistert, even de tijd neemt…
als zij helpt met de papieren…

Mannen, vrouwen, kinderen
die in deze tijd van ‘afstand houden’
toch nabij blijven, die ‘er zijn’…
die hart willen zijn als het leven hard is.

Elkaar nabij…
Licht in het donker…
Hij ziet naar ons om…

Zou het kunnen zijn…

Dat terwijl wij ziek worden,
de aarde kan helen
Dat nu van alles verandert en stopt,
de natuur weer door kan gaan.
Zou het kunnen zijn...
Dat nu de wereld vertraagt,
de liefde kan versnellen
Dat druk zijn en naar buiten racen en vliegen,
de rust vinden en naar binnen keren wordt.
Zou het kunnen zijn....
Dat als we thuis moeten blijven,
we weer kunnen ervaren van wie we houden
Dat nu de maatschappij zo leunt op de zorg,
we beseffen hoe ontzettend belangrijk dat is.
Zou het kunnen zijn...
Dat de wereld en de luxe om ons heen
nu kleiner wordt,
zodat we ons eigen grote hart weer
kunnen voelen
Dat nu we goed voor onszelf en anderen
moeten zorgen,
Ontdekken dat zelfliefde en naastenliefde noodzakelijk is.
Zou het kunnen zijn...
Dat nu we samen strijden tegen hetzelfde,
de eenheid in de verschillen
kan worden gevonden
Dat als we elkaar nodig hebben,
herontdekken hoe saamhorigheid voelt.

Zou het kunnen zijn....
Dat na de chaos en strijd van deze tijd,
een nieuwe wereld wordt geboren
Dat na de angst en onzekerheid,
de liefde en waardering voor elkaar
en de aarde terugkeert.
Zou het kunnen zijn....
Dat het zo moet zijn,
opdat de liefde wederkeert.

Jeannine Peersman

Het zijn teksten die mijmeren en aanzetten tot ‘er zijn’ voor elkaar.
We willen ze graag met jullie delen tot we elkaar weer mogen ont-moeten na de stilte van de coronatijd…

Gegevens
Categorie: Diaconie