Na een lange tijd van elkaar niet zien, voelde het goed om weer samen te zijn in de Truffinozaal in Hulst (ook al moest het aantal personen nog beperkt blijven).
Theo van Teijlingen bracht er op 5 oktober verhalen en liedjes met als thema “De dagen... ze komen en gaan… maar jij blijft!” Verhalen en liedjes die ontroerden, die stilstonden bij mensen die inspireren, dichtbij en veraf: mensen die overleden zijn, maar ook voor altijd in ons hart blijven…
Het lied en verhaal over Sarah… dat ‘dode ding’, een klein meisje met aids, dat pas een naam kreeg toen ze opgenomen werd in het opvanghuis van Els (de zus van Theo) in Oeganda. Of het verhaal van Offerus (bij ons beter bekend als St.-Christoffel), dat ons aan het denken zet over hoe we elkaar kunnen dragen op momenten dat het leven zwaar is. Bijvoorbeeld door samen een kaars aan te steken voor wie behoefte heeft aan nabijheid. Kyrie eleison.
Het werd een warme avond, een avond om ons weer samen te voelen, te luisteren naar Theo en ook naar onszelf, wat ons beroert en ook ontroert.
Kwetsbaar en stil, krachtig en bewogen, grappig ook, met oog voor zomaar een man op straat, zomaar een kind, en een goede boodschap van Theo voor ons om de avond in te gaan: “Vrede en alle liefs”.
Dank je, Theo, voor een prachtige avond! Het voelde als een kostbaar cadeautje.