Het thema was ‘Op het ritme van je hart… een gevoelige snaar…’ Snel bereikten we het maximale aantal van 100 personen, want Theo weet wat muziek met ons doet bij verlies en rouw.
Iedereen heeft het wel eens… een deuntje van vroeger… het raakt je zo diep dat je er ontroerd of blij van wordt. Muziek activeert het brein om gelukshormonen aan te maken. Muziek kan je optillen: je hele lichaam doet mee. Klanken maken ons rustig of juist strijdbaar, zoals het lied tegen fascisme ‘Die Moorsoldaten’, dat gezongen werd door de krijgsgevangenen die werkten in het veen tijdens de oorlog. Een lied kan je niet verbieden als het een verhaal vertelt met de kwetsbare kracht van M.L.King 'We shall overcome'. Of het lied 'Vertel dat vrede mogelijk is…', want we zijn als verdwaalde kinderen die naar thuis verlangen: iemand die ons erkent en op ons wacht. Of het lied over een teken aan de kant van de weg: een bermmonumentje, een laatste brief van een verre vriend, een Jezusbeeld tussen de rommel of een zwerver met een boodschap: “Als kinderen niet meer lachen, dan vergaat de wereld!” Zoek daarom af en toe een goede herberg op: een plaats om verbonden te zijn en zing dan, zoals vandaag, tegen de stroom in, tegen ellende, tegen de dood in! Want de wortels van het goede groeien onzichtbaar!
Enkele reacties achteraf: “Dank voor de verhalen en liedjes, voor de warme, troostende avond”, “Bij mij is een gevoelige snaar geraakt”, “Al die instrumenten… prachtig… hij heeft een mooie, warme stem”.
Verslag rouwzorgteam