tekst vanwege Rouwzorg Regio 0114
In deze tijd van ‘afstand houden’
zoeken we naar woorden en gebaren
van warmte en verbondenheid
woorden die spreken van hoop…
van méér dan overleven alleen…
woorden die raken…
die aanraken… die je stil maken
om dichterbij jezelf te komen…
dichterbij hen die we zo missen…
dichtbij de kern, bij waar het op aankomt
Licht in het donker…
warmte die van binnen komt…
De stilte zegt genoeg
In die stilte mag je huilen…
je mag er schreeuwen als een kind…
maar je kunt er ook in schuilen
totdat jij de weg weer vindt.
In de stilte mag je zwijgen…
en met lege handen staan…
(uit ‘Bij het graf van mijn moeder’)
Theo van Teijlingen – 8 liedjes op www.defigurant.nl
Wie kijkt naar mij om
Wie hoort hem, wie hoort haar ?
als het stil wordt
en leeg vanbinnen …
als je vluchten wil
maar thuis moet blijven…
als alles kapot gaat
nu hij er niet meer is …
Wie kijkt naar haar om ?
Wie voelt mijn lege buik…
het gemis ?
Wie loopt met me mee
als ik hem zoek ?
Wie ziet de paniek in zijn ogen
als zijn kind niet beter wordt ?
Wie kijkt naar mij om ?
Hij ziet naar mij om…
als de buurvrouw even langskomt
als een collega een berichtje stuurt :
‘ik denk aan jou…’
als hij luistert, even de tijd neemt…
als zij helpt met de papieren…
Mannen, vrouwen, kinderen
die in deze tijd van ‘afstand houden’
toch nabij blijven, die ‘er zijn’…
die hart willen zijn als het leven hard is.
Elkaar nabij…
Licht in het donker…
Hij ziet naar ons om…
Zou het kunnen zijn…
Dat terwijl wij ziek worden,
de aarde kan helen
Dat nu van alles verandert en stopt,
de natuur weer door kan gaan.
Zou het kunnen zijn...
Dat nu de wereld vertraagt,
de liefde kan versnellen
Dat druk zijn en naar buiten racen en vliegen,
de rust vinden en naar binnen keren wordt.
Zou het kunnen zijn....
Dat als we thuis moeten blijven,
we weer kunnen ervaren van wie we houden
Dat nu de maatschappij zo leunt op de zorg,
we beseffen hoe ontzettend belangrijk dat is.
Zou het kunnen zijn...
Dat de wereld en de luxe om ons heen
nu kleiner wordt,
zodat we ons eigen grote hart weer
kunnen voelen
Dat nu we goed voor onszelf en anderen
moeten zorgen,
Ontdekken dat zelfliefde en naastenliefde noodzakelijk is.
Zou het kunnen zijn...
Dat nu we samen strijden tegen hetzelfde,
de eenheid in de verschillen
kan worden gevonden
Dat als we elkaar nodig hebben,
herontdekken hoe saamhorigheid voelt.
Zou het kunnen zijn....
Dat na de chaos en strijd van deze tijd,
een nieuwe wereld wordt geboren
Dat na de angst en onzekerheid,
de liefde en waardering voor elkaar
en de aarde terugkeert.
Zou het kunnen zijn....
Dat het zo moet zijn,
opdat de liefde wederkeert.
Jeannine Peersman
Het zijn teksten die mijmeren en aanzetten tot ‘er zijn’ voor elkaar.
We willen ze graag met jullie delen tot we elkaar weer mogen ont-moeten na de stilte van de coronatijd…