In medeleven en dankbare herinnering delen wij U mede dat
Pater Marcel Mangnus Marcel Franciscus Maria
Missionaris van Afrika - Witte Pater op 7 maart 2021 is overleden.
Marcel werd geboren op 8 september 1938 te Graauw, Zeeuws-Vlaanderen, in een ge zin van 6 kinderen, 4 jongens en 2 meis jes. Om missionaris te worden volgde hij de opleiding in onze vormingshuizen van Sterksel, Santpoort, St. Charles bij Boxtel, Monteviot (Schotland) en Heverlee (België). Op 28 juni 1962 verbond Marcel zich, in Heverlee, aan onze Sociëteit door het afleggen van de missionaris-eed. Op 6 juli 1963 werd hij in Utrecht priester gewijd.
Marcel had een gezond oordeel, was serieus en toegewijd, en trad niet graag op de voor grond. Tijdens zijn opleiding bleek dat hij soms wel wat moeite had met beslissen, maar later wist hij wel wat hij wilde en kon dat ook vriendelijk, maar met vasthoudendheid, doorzetten. Hij werkte regelmatig, zij het wat traag. Hij was vriendelijk en luisterde met echte belang. stelling, was evenwichtig gehumeurd en steeds bereid een dienst te verlenen. Hij hield van sport voetballen, tennissen en biljarten en behoorde bij de besten. In 1961 werd hij in Heverlee kampioen biljarten. Ook toen hij in Nijmegen was, de 40 gepasseerd, voetbalde hij nog graag én goed
Op 15 augustus 1963 begon Marcel zijn missionaire leven op ons klein seminarie te Sant poort, waar hij les gaf en de functie kreeg van econoom. Die benoeming was een behoorlijk teleurstelling voor hem. Hij had gehoopt naar Rwanda te mogen vertrekken, dat hij als zijn voorkeur had opgegeven. Maar hij had ook aangegeven dat hij graag met jeugd en jongeren wilde werken. Dat apostolaat is altijd het middelpunt van zijn leven geweest.
Na 9 jaar in Santpoort kwam dan zijn benoeming voor Afrika Marcel vertrok in september 1972 naar het aartsbisdom Tabora, Tanzania, en leerde de taal en de cultuur in Kipalapala. Voor de afwisseling ging hij een stukje van de tuin bewerken, ook om aan den lijve te ervaren wat de moeilijkheden en mogelijkheden waren, want, schreef hij in zijn kerstbrief van december 1972: "Het is zo gemakkelijk te zeggen dat het beter kan en anders moet".
Eind maart 1973 ging Marcel naar de parochie Ndala waar hij werkte in het basispastoraat. In januari 1974 verhuisde hij naar Tabora stad om daar, samen met Rudi Gerritsen († 1974) studentenpastor te zijn in het studentencentrum dat Rudi 3 jaar eerder had opgezet. Tabora had toen 25.000 inwoners en telde 5 middelbare scholen, 1 opleiding voor leerkrachten en 1 opleiding voor ambtenaren: tezamen bijna 3.500 studenten. Het werk was veelzijdig: godsdienstige vorming in de scholen en opleidingsinstituten, groepswerk in het Centrum, persoonlijke gesprekken en studiebegeleiding in de grote bibliotheek die het Centrum rijk was. Veel werk, maar Marcel deed het graag.
In de zomer van 1978 ging Marcel op verlof naar Nederland en werd, per 1 november 1978, in Nijmegen verantwoordelijke van onze nieuwe missionaire gemeenschap "Karibu", waarin een drietal Missionarissen van Afrika een leefgemeenschap vormden met universiteitsstudenten en jonge werkenden die wilden leven volgens de idealen van Jezus en volgens de charisma's van onze stichter Kardinaal Lavigerie. De hoop was om jongeren te interesseren voor het werk van onze Sociëteit en dat ze zich in zouden gaan zetten als Missionaris van Afrika. De Provinciale Raad benoemde hem in augustus 1982 zelfs als verantwoordelijke van de eerste Cyclus in Nederland". Het waren mooie jaren voor Marcel, en ook voor de jongeren die lid waren van deze gemeenschap.
Begin januari 1986 keerde Marcel terug naar Tanzania, om samen te werken met de Salesianen in het studentenpastoraat in Dar-es-Salaam. De opzet was in veel opzichten gelijk aan die van het studentenpastoraat in Tabora. Het team gaf godsdienstige vorming in een tiental middelbare scholen en instituten en had daarnaast veel persoonlijk contacten in een studentencentrum.
In 1990 werd Marcel gevraagd het studentencentrum in de bisschopsstad Mbeya over te ne men. Van daaruit organiseerde hij godsdienstige vorming op alle middelbare scholen van het hele bisdom. Dat betekende voor hem: "menselijke en christelijke vorming van toekomstige leiders en leidsters in kerk en samenleving". In de loop der jaren kwamen er steeds nieuwe scholen bij: in 1994 waren het er ruim 40 in het hele bisdom. In de periode van augustus 1997 tot januari 2001 was Marcel rector van onze internationale filosofische opleiding ("eer ste Cyclus") in Arusha voor kandidaten uit Tanzania en omringende landen, die zich bij onze Sociēteit aan wilden sluiten.
Daarna keerde hij terug naar Mbeya en hernam heel enthousiast zijn bezigheden in het studentencentrum. Naast de huishoudelijke staf van het centrum waren er ook 2 zusters van een plaatselijke congregatie, 2 Witte Zusters en 2 leraren. Samen met deze medewerkers verzorgde Marcel de catechese op de middelbare scholen en de begeleiding van de week enden voor jongeren. Er was een zeer actieve groep van 6 studenten die leiding gaven aan hun medestudenten. Zelf gaf hij 4 halve dagen per week catechese op 4 scholen, en de ove rige tijd was hij in het centrum. Van maandag tot en met vrijdag waren er 2 groepen van 30 meisjes voor een huishoudcursus van één jaar. Van vrijdagavond tot zondagmiddag organi seerden ze weekends voor 50 tot 60 studenten van verschillende scholen. Marcel schreef in 2002: "Heel interessant en boeiend om hen te begeleiden bij hun geloofs- en levensvragen!"
Die centra vormden een basis voor ontmoeten en in dialoog gaan. Eens werd er een voetbal wedstrijd gespeeld tussen een team katholieke priesters en een team dominees, de scheids rechters waren moslims!
maken
In 2008 organiseerden ze een 'Roepingen Allerlei Congres' voor 500 tot 600 geinteresseerde jongens en meisjes van de middelbare scholen van het hele bisdom. Vanaf januari 2011 werd Marcel gevraagd om naast deze bezigheden, ook jongeren te begeleiden die specifiek aan een roeping als Missionaris van Afrika dachten. Bij zijn gouden jubileum in 2013 schreef hij: "Al deze jaren stonden in het teken van verbondenheid".
In januari 2015 werd Marcel overste van onze gemeenschap in gastenhuis Atiman House, Dar-es-Salaam, met daarnaast de zorg voor de gasten en voor de zieken in de nabije zieken huizen. Ook daar was hij een gezellige medebroeder en een goede gastheer, steeds bereid tot een praatje bij het ontvangen van gasten. Hij was er graag en de bezoekers kwamen er graag
Eind Januari 2021 kreeg hij gezondheidsklachten: Marcel bleek besmet te zijn met het co ronavirus. Hij werd opgenomen in het Aga Khan ziekenhuis en werd daarna thuis verzorgd door zijn confraters, onder toeziend oog van een arts en een verpleger. Zijn toestand verbe terde echter niet en hij werd opgenomen in de Universiteitskliniek van Dar-es-Salaam. Na een 10-tal dagen hij moest weer terug naar het Aga Khan ziekenhuis waar hij op de Intensive Care kwam te liggen. Zijn toestand was heel veranderlijk: soms was er hoop, soms ook weer niet. Uiteindelijk heeft Marcel de strijd tegen het coronavirus niet kunnen winnen en is hij in de vroege ochtend van 7 maart 2021 rustig overleden.
Pater Marcel Mangnus zal op vrijdag 12 maart 2021 begraven worden in Dar-es-Salaam. De Eucharistieviering zal plaats vinden om 10.00 uur plaatselijke tijd (08.00 uur Nederlandse tijd) in de kathedraal van Dar-es-Salaam. U kunt dit via You Tube volgen door "Radio Maria Tanzania' in te tikken.
We zullen pater Marcel Mangnus herdenken tijdens een eucharistieviering op zaterdag 13 maart 2021 om 14.00 uur, in de parochiekerk H. Nicolaas te Heythuysen. Vanwege het co ronavirus en de daarmee gepaard gaande beperkende maatregelen zal deze herdenking in zeer besloten kring plaatsvinden. In gedachten en gebed kunt u met ons meevieren en gedenken,
Als familielid of vriend van Marcel bent u altijd betrokken geweest bij zijn missionaire activi teiten en projecten. Desgewenst kunt u uw dankbaarheid voor Marcel's leven en werken tot uitdrukking brengen door het geven van een bijdrage voor zijn projecten in Tanzania: projec ten die gewoon doorgaan.
U kunt uw git overmaken naar bankrekening NL56 INGB 0001 0712 50, tn.v. Witte Paters van Kardinaal Lavigerie, onder vermelding van 'Projecten Marcel Mangnus'.
Namens de familie Manette Smet-Mangnus Jan Tooroplaan 6 5591 AL Heeze
Namens de Witte Paters Jozef de Bekker Op de Bos 2 6093 NC Heythuysen