Beste mensen,
Begin oktober 2020 maakte ik thuis een ongelukkige val van de trap. Het gevolg was een lelijke breuk in de bovenarm, tegen de schouder aan. Een operatie bleek noodzakelijk. Alhoewel deze succesvol was, constateerde de behandelend arts begin december dat ik dystrofie aan mijn rechterhand had. En dat blijkt een hardnekkig probleem. Langs alle kanten word ik geholpen zodat ik mijn arm en hand weer goed kan gebruiken. Dat vraagt ook van mijzelf de nodige discipline, aandacht, zorg en tijd. Beetje bij beetje gaat het vooruit. Het was en is geen plezierige periode, maar toch is deze tijd belangrijk. Ik heb er wat van geleerd. Ik ben de afgelopen maanden nog meer gaan beseffen hoe belangrijk mensen zijn die mantelzorg geven. 24 uur per dag staan ze dag in dag uit klaar om een ander te helpen met aankleden, eten en persoonlijke verzorging. Ook heb ik nog beter geleerd wat het betekent om iedere dag afhankelijk te zijn van een ander. Voor sommige mensen betekent het een levenslange afhankelijkheid, voor mij was en is het maar een tijdelijke. Ik hoop jullie spoedig weer te treffen in een werkgroep of bij een viering.
Hou jullie goed,
pastor Niek van Waterschoot