Ook dit jaar werken we als Zeeuws-Vlaamse parochies met één project voor Vastenactie: Sibusiso. Het project richt zich vooral op jonge kinderen in Tanzania met een meervoudige beperking, en hun moeders. Het is een vreselijk gegeven dat in vele landen kinderen met een handicap als waardeloos worden bestempeld en door niemand worden geaccepteerd.
Voor Henk en Atty Hammer-Roos is juist dit de reden om zich voor deze kinderen in te zetten. Al 19 jaar doen ze dat met hulp van velen en inmiddels zijn al meer dan 3500 kinderen (en hun families) geholpen.
Hoezo die naam 'Sibusiso'? Dit is de naam van de jongen die door Atty en Henk in Tanzania in huis werd genomen, nadat zijn moeder was gestorven bij zijn geboorte. Later, toen Atty en Henk terug naar Nederland gingen, ving zijn oma hem op. In die tijd werd hij ook seksueel misbruikt, waarna Sibusiso het leven niet meer zag zitten. Op 19 jarige leeftijd pleegde hij zelfmoord.
Toen Atty Hammer dat hoorde, voelde zij zich verantwoordelijk om alles rond de uitvaart van Sibusiso te regelen en ging ze naar Tanzania. Daardoor kwam haar droom tot leven om daar iets te gaan doen voor kinderen met een meervoudige beperking. Al gauw vond ze de juiste naam voor het project: de naam van de jongen die een speciaal plekje had in haar hart: Sibusiso.
De droom van Atty hebben wij als project voor de Vastenactie in onze parochies geadopteerd. Door de coronapandemie missen we nog een groot deel van het bedrag dat we dachten met elkaar ‘op te kunnen halen’ . Onze gezamenlijke bijdrage aan het project is voor dit jaar begroot op €25.125. Vastenactie vult dit bedrag dan aan tot €33.500. Laat in deze veertigdagentijd uw hart kloppen voor de droom van Atty en Henk. Voor de kinderen in Tanzania. Geef naar mogelijkheid. Geef van harte!
pastoor Wiel Wiertz
|
Parochie H. Andreas |
Elisabeth-parochie |
Parochie H. M. Sterre der Zee |
Vastenactie in de parochie
Vastenactie 2024: Meer groen, maar leven in Colombia
Achtergrond van het project
Een van de grote problemen in de wijk La Paz (wijk van de vrede) van
de miljoenenstad Barranquilla, in Colombia, is het geweld, met veel daders en slachtoffers onder de jongeren. Er wordt met een beschuldigende vinger gewezen naar de jongeren en vaak wordt gekozen voor het onderdrukken van dit geweld door hard optreden door de politie. Veel problemen zoals drugs, alcohol, jeugdbendes en vandalisme komen voort uit het gebrek aan positieve vooruitzichten.
Een stukje geschiedenis
De aanwezigheid van de paters camillianen in Colombia begint in het jaar 1970 met de komst van Italiaanse priesters van de orde. Wanneer de eerste Nederlandse religieuzen in 1977 komen, vestigt de gemeenschap zich in de buurt La Paz en wordt er begonnen met een project van algemene ontwikkeling met als doel: ‘Samen een helende gemeenschap bouwen’ met aandacht voor alle aspecten van het menselijk leven: lichamelijk, psychologisch, politiek, economisch, religieus… In de loop der jaren zijn er uit dit samen optrekken een aantal specifieke projecten ontstaan: steun aan de migranten in Villa Caracas, een onderwijscentrum en een gezondheidscentrum voor uitgebreide revalidatie en rehabilitatie, een centrum voor kwetsbare ouderen, een openbare bibliotheek met een informatie- en cultuurcentrum; een school-moestuin, een multi-sportveld, een ontmoetingscentrum, een speeltuin, buitenschoolse opvang voor kinderen en jongeren, een wijk- en milieucentrum,…
Meer groen, meer leven
Een ander groot probleem van de mensen in de wijk La Paz is het zorgen voor inkomsten. Er is een hoge werkloosheid.
Dat heeft een negatieve impact op de voedselsituatie van de bewoners, want ze hebben niet altijd voldoende geld voor eten.
Mensen krijgen nu een opleiding in stadslandbouw en het houden van een moestuin, zodat ze zelf kunnen instaan voor dat stukje van hun voedsel. Op deze manier zijn ze ook zinvol bezig en kunnen ze op termijn producten verkopen. De doelstelling van het project is: mensen zelfredzaam maken en hun het gevoel van eigenwaarde teruggeven.
Er wordt tegelijkertijd ook gewerkt aan een mentaliteits- en gewoonteverandering en daarvoor is scholing noodzakelijk. Ook een bezielende begeleiding is hierin cruciaal. Dan pas krijgt het project de kans te gaan groeien en echt te landen. Ervaring leert dat er uitsluitend veranderingen optreden als de boodschap echt binnenkomt en dat gebeurt pas wanneer mensen ontdekken wat de gevolgen zijn door het daadwerkelijk mee te maken.
Het gaat hier over de opstartfase van het project en dat vraagt dus scholing. Naarmate het project zal gaan lopen, zullen mensen zelfredzamer worden. De symbolische olievlek zal dan haar werk doen. In de eerste twee maanden van het project wordt het benodigde personeel aangeworven en worden de deelnemers geselecteerd. De coördinator staat in voor het behouden van het overzicht, maar ook voor het bezielen en enthousiasmeren. De landbouwkundige en de veldwerkers zijn noodzakelijk om inzicht te geven in het letterlijk zaaien, planten en oogsten. Een sociaal werkster en een voedingsdeskundige zorgen voor de inhoudelijke vorming voor wat betreft de kennis van gezonde voeding en het motiveren van de deelnemers tijdens het werk. In de derde maand worden workshops georganiseerd.
Aandachtspunten zijn: ecologie, duurzaamheid en het meegeven van voldoende kennis aan de deelnemers.
In de vierde maand start het concrete project met het klaarmaken van de gronden en het materiaal. Ieder gezin krijgt de beschikking over een stukje grond van 2 m2 om groenten te verbouwen. In de vijfde, zesde en zevende maand wordt er gezaaid en geplant. In de achtste maand is het de bedoeling dat er twee verschillende groenten zijn geproduceerd en geoogst.
Het eerste jaar komt de nadruk te liggen op Villa Caracas, de wijk waar vooral Venezolaanse vluchtelingen en teruggekeerde Colombianen wonen. Het gaat hier dan in eerste instantie om ongeveer 200 personen: geselecteerde vluchtelingen, maar ook om hun buren, familieleden,… Streefgetal is uiteindelijk 400 personen. De solidariteit onder de mensen is namelijk heel erg hoog. Het werkt als een olievlek van solidariteit.
Hoe kunt u steunen?
- Doe mee met de activiteiten van de diverse Vastenactie werkgroepen
- Doe een bijdrage in het Vastenzakje
- Neem deel aan de collectes in de kerk
- Maak een bijdrage over op NL80 RABO 0172 460 638 t.n.v. RK Caritas H.Maria Sterre der Zee onder vermelding van het projectnummer 402431. Het vermelden van het projectnummer is belangrijk!
Vastenactie Nederland geeft een bonus van 50% aan ons project. Geeft u €10? Dan ontvangt het project €15!