In de achter ons liggende maanden werden er weer drie Oecumenische avonden gehouden, dit keer over de spiritualiteit van Franciscus van Assisi voor mensen van onze tijd. Een tiental deelnemers waren hierbij aanwezig, waaronder ook een aantal nieuwelingen.
We lieten ons inspireren door m.n. twee boekwerkjes van Hein Stufkens (het zevenvoudige pad van Franciscus van Assisi en De herberg van het hart (samen met de auteur Marcel Derkse).
Aan de de orde kwamen de volgende drie thema's: over God en Liefde, over Samenleven en Sterven en over Vreugde en Vrede.
In de H. Martinuskerk te Kloosterzande begonnen we de avonden met een met kort meditatief moment (lied of gebed). Daarna volgde een inleiding op het thema van de avond en met een interactief moment waar soms aan de hand van een begrip op het bord kon worden gereageerd. De eerste avond wat dat het begrip Openbaring.
Zo kregen op avond 1 drie kernen over hoe God ('s liefde) zich openbaart de aandacht: door a) de bijbel en sacramenten, b) de schepping en c) te luisteren naar de eigen geestelijke ervaringen. Tijdens de eerste twee avonden maakten we ook kennis met een compositie gebaseerd op verschillende teksten van Franciscus van Assisi, heel bijzonder verklankt in de Cantate Mirror of Perfection van Richard Blackford (zo hoorden we verschillende delen uit het Loflied van de schepselen-het zogenaamde Zonnelied.
Op avond 2 hadden we in ons midden als gast de journaliste Florence Imandt (BN DeStem), die op 2 december een aardige impressie schreef over onze avond over het thema samenleven en sterven. De begrippen dienen en nederigheid vormden het uitgangspunt voor ons gesprek. Vele woorden werden als associatie op de wand geschreven. Deze avond sloten wij af met een prachtige compositie van John Rutter (Lord, make me an instrument of Thy peace) naar het gebed om vrede van Franciscus.
Op avond 3 stonden de thema’s vreugde en vrede centraal en begonnen we met een meditatief moment door te luisteren naar een compositie op tekst van Hildegard von Bingen. De stille meditatieoefening werd ingezet aan de hand van de vraag: Hoe gaan we verder op ons pad naar vredelievendheid? Het gaat daarbij om een houding van luisteren om te begrijpen. We vroegen ons in stilte af: waar ben ik dankbaar voor (inademmoment) en wie wens ik alle goeds toe? (uitademmoment). Een leermoment was ook dat Franciscus laat zien dat er maar één weg is, de universele weg van de mystiek. We komen tot dit besef: dat we leden zijn van één lichaam en dat we datgene wat we een ander aandoen in feite onszelf aandoen. Franciscus’ leven laat zien dat wie de weg van overgave opgaat, eenheidsbewust en fundamenteel “ontwapend” in het leven komt te staan. Deze laatste avond werden we ook ‘getrakteerd’ op moderne muziekkeuzes met betekenisvolle teksten uit de monotheïstische traditie. In deze tijd van overvloedige wapengeweld een houding om over na te denken. Vanuit deze innerlijke houding kon Franciscus vriend en vijand vrede toewensen.
Het oecumenisch overlegorgaan onderzoekt op dit moment de mogelijkheid om als afsluiting van deze serie avonden op zaterdag 9 mei een dagactiviteit te organiseren rondom de Hof te Zandekerk te Kloosterzande. Deze activiteit zal aansluiten bij het gedachtegoed van Franciscus en de Franciscaanse beweging. Via de kerkelijke berichtgeving zal dit t.z.t. worden gepubliceerd.
Namens de r.-k.-Kerk: R. Grossert
Namens de Protestante Kerk: Ds. Pieter Overduin